 |
| Η ΑΚΡΟΠΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑ |
Ο Γάλλος Guillet αναφέρει στο έργο του Αρχαία και Νέα Αθήνα μία επίσκεψη
φράγκων στο σπίτι του δασκάλου της πόλης. Ο δάσκαλος, μαζί με δύο φίλους του
καλόγερους, φιλοξένησε τους Φράγκους και ξεκίνησαν μια ωραία συζήτηση, μέσω της
οποίας αναδεικνύεται η ευφυΐα και η
φιλοπατρία των Ελλήνων.
..................................................................................................................................................................
Αφορμή, ένα κάκιστα καλλιεργημένο αμπέλι που παρατήρησαν οι
Φράγκοι. Το αμπέλι ήταν τόσο υγιές που οι Φράγκοι απόρησαν για την παραμέλησή
του. Ο δάσκαλος τους είπε ότι και το κρασί που πίνουν είναι από παρόμοιο
αμπέλι. Οι Φράγκοι τον ρώτησαν, γιατί το παραμελεί. Τότε ο πιο έξυπνος από τους
καλόγερους τους είπε ότι τα σταφύλια μπορούν να κρέμονται εκεί για 2000 χρόνια
χωρίς να γίνουν κρασί. Οι Φράγκοι τα έχασαν, δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς
ένας από τους εξυπνότερους Αθηναίους πίστευε ότι από το κλίμα θα γίνει κρασί!
....................................................................................................................................................................
Η κουβέντα πήγε στο ψωμί το οποίο δεν ήταν καλά ζυμωμένο. Ο
δάσκαλος είπε ότι είναι λάθος των μύλων, γιατί δεν διαχειρίζονται σωστά το
νερό. Οι Φράγκοι ρώτησαν, γιατί δεν κάνουν ανεμόμυλους. Ο καλόγερος απάντησε
ότι έκαναν τρεις και χάλασαν με αποτέλεσμα
να μην τους εμπιστεύονται.
 |
| Η Αθήνα στην τουρκοκρατία |
Οι Φράγκοι δεν πίστευαν στα αφτιά τους, για τις παιδαριώδεις
απαντήσεις που έδιναν. Δεν θεωρούσαν τους Αθηναίους ευφυείς και γελούσαν μαζί
τους. Από το σημείο αυτό και έπειτα παρατηρείται η προσπάθεια γελοιοποίησης των
Αθηναίων από τους Φράγκους.
...............................................................................................................................................................
Οι Φράγκοι ρώτησαν τους Αθηναίους, αν γνώριζαν τους
σπουδαίους αρχαίους προγόνους τους, όπως τον Αλκιβιάδη, τον Ολυμπιόδωρο, τον
Θρασύβουλο. Ο καλόγερος τους ρώτησε, αν ήταν καλοί χριστιανοί όλοι αυτοί.
...............................................................................................................................................................
Ο καλόγερος όμως δεν άντεξε και απάντησε οργισμένος ότι δεν
τον ενδιαφέρουν ποιοι είναι όλοι αυτοί. Ο καλόγερος ήξερε καλά την αρχαία
ιστορία μας. «Οι Φράγκοι που έρχονται εδώ μας οικτίρουν και θλίβονται για την
κατάντια της ένδοξης πόλης μας και κατηγορούν τις ευρωπαϊκές δυνάμεις που δεν
συνεννοούνται για να διώξουν τους Οθωμανούς. Μπορείτε να φιλοσοφείτε για 500 ακόμη χρόνια για τα λάθη των Ευρωπαίων χωρίς να τα διορθώνετε. Αυτούς που θεωρείτε σοφούς
κατηγορούν εμάς για την αμάθειά μας. Έχουν όμως δίκιο; Σας μεταβιβάσαμε τα φώτα της
επιστήμης, μέσω του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Επίκουρου. Αλλά και όταν τα
ξεχάσατε, σας στείλαμε για δεύτερη φορά στα μέσα του 14ου αιώνα τον
σοφό Αργυρόπουλο, τον Θεόδωρο Γαζή, τον Γεώργιο Τραπεζούντιο, τον Γεώργιο
Γεμιστό».
..................................................................................................................................................................
Ο καλόγερος συνέχισε με πάθος να μιλά για τον ελληνισμό: «
Εμείς ψάχνουμε την ευκαιρία να διώξουμε του Τούρκους, διότι η αρχαία ανδρεία
του έθνους μας δεν χάθηκε. Έλληνες δεν είναι οι γενίτσαροι που κατατροπώνουν
τους στρατούς σας; Δεν θα αρνηθείτε βέβαια ότι τα οθωμανικά τάγματα αποτελούνται από ελληνικές οικογένειες και ότι το όνομα του γενιτσάρου δεν που φέρουν δεν τα στερεί από την ελληνική καταγωγή τους».
...................................................................................................................................................................
Αφού αυτά είπε ο καλόγερος ταπεινώνοντας τους Φράγκους ,
τους ανάγκασε να ζητήσουν συγγνώμη που έκριναν άδικα τους νεότερους Έλληνες.
Πηγή: Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος.
